Etrafımız toptancılarla dolu.
Toptan alıp,toptan satıyorlar.
Toptan kesip,toptan asıyorlar.
Toptan vurup,toptan öldürüyorlar.
Onlara göre;Ya toptan iyi oluyoruz ya toptan kötü.
Ya toptan doğruyuz, ya toptan yanlış
Ya toptan dostuz, ya toptan düşman
Ya toptan seviyoruz, ya da toptan nefret ediyoruz
Bu dini yaşantıda da böyle,sosyal hayatta da,iş hayatında da böyle özel hayatımızda da.
Fikirler de toptancı, zikirler de.
Duruşumuzdaki toptancılık ruhumuza, ruhumuzdaki beynimize, beynimizdeki dilimize kazınıyor an be an.
Yazıyoruz toptancı,okuyoruz toptancı,konuşuyoruz toptancı,seyrediyoruz toptancı.
Insanları kafamıza göre ya toptan cennete gönderiyoruz, ya toptan cehenneme.
Okulda öğretmene, camide cemaate, işyerinde memura bakış açımız toptancı.
Ya benimsin,ya kara toprağın ortası yok
Ya sev ,ya terket ortası yok
Ya siyahsın ,ya beyaz ortası yok.
Bu toptancı düşünce bir virüs gibi hızla yayılıyor maalesef.
Fikir meclislerinde konuşmacıların toptancılığa bulaşmadan konuşmaları nadirleşti.
Karşısındakini bir kalıba sokmadan onu değerlendirmesi imkansız hale geldi.
Konuşacaksan 'falancı' olmadan konuşamazsın.
Düşüneceksen 'filancı' olmadan düşünemezsin.
Kendi kimliğimizle,kendi benliğimizle hareket etmemiz yasak sanki.
İlla-ci,-cu eklerini alarak düşünüp konuşmamız istenmekte.
Fikirler çatışmıyor artık.
Kafalar yorulmuyor.
Beyinler üretmiyor.
Okunanlar,yazılanlar suçlamaktan başka bir hedef göstermiyor.
'Sen varya seen!' diye başlıyor sözler.
Hiç kimse 'ben' üzerine kafa yormuyor. Ayna tutmuyor kendi benliğine.
Ve tüketiyoruz birbirimizi,bir senlik sevdasına.
Kırıyoruz kalpleri bizsizlik uğruna.
Birbirimizin gözünün içine baka baka, döküyoruz içimizdeki fesatlıkları bir an olsun üzülmeden.
Artık bananecilik, bahanecilik haline dönmüş.
Sahtekarlık, riyakarlıkla yarışır olmuş.
Yarıncılık, düncülükle çatışma içine girmiş.
Sabah, akşamı görmeden,yatsı öğleyi bekler olmuş.
Dakikalar,saniyeleri kovalarken,yelkovan akrebin hızına yetişemez hale gelmiş.
Bütün bunlar olurken dostlar bizler yaşıyoruz demenin mutluluğuyla hayatımızı öldürdüğümüzün farkına varamadan, gece uyanıp, gündüz uyur hale gelmişiz. O zaman 'Aheste çek(in) kürekleri,mehtap uyanmasın'
BİR SÖZ PİR SÖZ
'Tutunacak bir şey olmadı mı insan yuvarlanır. Kimi zenginliğine tutunur; kimi müdürlüğüne; kimi işine, sanatına. Çocuklarına tutunanlar vardır. Herkes kendi tutamağının en iyi, en yüksek olduğuna inanır.' Yusuf ATILGAN
