Yaklaşık 10 yıldır Aydın'da yaşamını sürdüren eğitimci Vahit Saraçoğlu demişti bir iki yıl önce Erzurum'a geldiğinde.
''Eskiden caddede gezerken sağa sola selam verip, selam ala ala,bayağı bir yorulurdum. Şimdi bakıyorum da selam vereceğim adam kalmamış'' diye.
15 günlük gezi sonrası Erzurum'a dönmek için sabah havaalanındayım.
Herhalde uçağımız Erzurum'a indiğinde yolcuların içinde beni şehir merkezine götürecek bir tanıdık vardır diye düşündüm, saf saf!
Ama ne gezer..
Sap gibi tek başımayım!
Daha uçuş kartlarımızı almış, 112 nolu kapıya da yanaşmışız, ortalıkta tanıdık bir Allahın kulu bile yok.
İlaç için bile yok!
***
Bizi bugün saat 14.00'de Erzurum'a getiren Onur Air'e ait uçağa binen yolculara göz ucuyla bakıyorum tek tek.
Olmaz mı 200 kişi içinde bir tanıdık.
Vallahi de yok, billahi de yok.
Sırf daha bir arkadaşımı beni alması için havaalanına gelmesin, zahmet olmasın, nasıl olsa bir tanıdık olur umuduyla telefon açmamamın bir yerde ceremesini çektim.
İndiğimizde bir yabancı gibiydim.
Diğer yolcular gibi.
Yanlız,yapayanlızdım.
Onca parayı vermeye kıyamadım taksi için.
Bindim Büyükşehir'in otobüsüne.
Tıkış tıkış, 60 kişi ile anca gelebildim şehire...
***
Bunu aslında şunun için anlattım.
Daha 5 veya 10 yıl öncesine kadar İstanbul'dan veya Ankara'dan gelirken filan illaki tanıdıklarımız olurdu uçaklarda.
Çoğu zaman da yerlerimizi tanıdıklarımızla değiştirir, o monoton başlayan yolculuklarımız renkli ve bol sohbetli geçerdi.
Bazen hostes uyarıları ile karşılaşır, bir hayli de renklendirirdik uçakları!
Aslında bugün yaşadığım hadise, benim şehire beleşten gelip gelmemem değil, yaşadığımız göçün ortaya koyduğu fotoğrafı yansıtmaktı.
Galiba Erzurum'da yürekleri dağlayan göçü anlamak için artık bir uçak yolculuğu bile her şeyi anlatmaya yetiyor!
Yalan söyeyecek değilim, çok kötü hissettim kendimi, çok.
Sanıyorum siz de son zamanlara uçaklara seyahat amacıyla bindiğinizde aynı manzaralara rastlamış, benzeri bir hisse kapılmışsınızdır.
Ben bugün bir kere daha anladım ki, azalmışız.
15 yıl kadara egede kaldım aldığım maaşımı memleketim yesin dedim.memleket sahipsiz kalmasın dedim çoluk çocuk zorla geri getirdim ama çok Böyük bir hata yaptığımı geç anladım deymezmiş eski Erzurum gitmiş yenilerde Allah ey ede.....................
sen yukarıdan şehre bakıyorsun vedatım biz buralardayız sen kestirmeden faruk abinin dolduruşuna gelince aşağıdakileri hatırlamaz oldun.yıldızkent,dadaşkent,hilalkent ve yenişehir hep buralardayız bu bu şehri karşılıksız seviyor bazen caddeye inip tarihi ve turistik yerleri geziyoruz erzurumlular burada erzurumlu olduğunu zannedenler sırça köşklerde tepiği yedilermi aramıza düşerler en çokda lızdığım ankarada istanbulda antalyada yaşayıpda şehir sahipsiz kaldı diyen aklıevveller ya bu şehirde yaşayacak yada uzaktan gazel okumayacaksın......
önceden belli bir kesim ucağı kullanıyordu artık öyle bir durum yok herkes binebiliyor bu nedenle tanıdık olmaması normal yada siz artık eskisi gibi tanınmıyor olabiilirsiniz
Yok kardeş o öyle değil, 10 yıl önce dar gelirli Erzurumlular uçağa binemeyip otobüslerle 20 küsur saat yolculuk ediyor, parası olanlar ve uçağı bir statü olarak görüp tüm parasını yatıranlar uçakla seyahat ediyordu bu sebepledir ki uçaklarda tanıdıklar olurdu. Şimdi uçak bileti 100 TL her Dadaş binebiliyor. Tespitlerinize gelince; Cumhuriyet tarihinden beri göç veriyoruz, yani bulduğunuz bir şey yok, gereksiz bir yazı olmuş. saygılarımla...