Sinema sanatçısı Ferda Ferdağ'ın yeni bitirdiğim anı kitabında okudum. M.Rauf Alanyalı adlı şairin, sanatçılar için güzel bir şiiri var. Şöyle diyor şair: Geldiler Çalıştılar Aç kaldılar ''Tokuz'' dediler.. Eserler verdiler Gülmediler Toprağa gömüldüler Ölmediler..
*** Baba dostu merhum Süleyman Demirel son yolculuğuna uğurlanırken bu şiir geliyor aklıma Aynı zamanda bir sanatçıydı merhum Demirel Toğrağa gömülen ama ölü sayılmayan. Hep yaşayan, yaşayacak olan..
*** Bir zamanlar Erzurum'da Anadolu Ajansı'nda çalışan ve bugün İstanbul'da emekliliğin tadını çıkaran foto muhabiri arkadaşım Ali Kılıç'ım facebook'da paylaştığı bir resim beni bir hayli duygulandırdı. 1991 ylında DYP'nin Genel Başkanı iken Erzurum'a gelen Süleyman Demirel ile aynı karede yeralan fotoğrafım, beni eskilere götürdü.. Henüz babamızın, anamızın başımızda olduğu, bunca acıyı yaşamadığımız o günlere..
*** Kenan Evren, Alparslan Türkeş, Necmettin Erbakan ve Turgut Özal gibi iz brakan önemli devlet adamlarını takip eden biri olarak Demirel'i de takip eden bir muhabir olarak o günler benim gurur günlerimdir. Her birini yakından görme ve de tanıma imkanı bulduğum o isimlerin artık hiç birisi yok. Annem ve babam da yok artık. Yanlız kaldık iyice, yanlız. Görev yaptıkları dönem itibariyle iyi kötü hizmetlerde bulunmuş bu isimleri tekrar saygı, sevgi ve rahmetle anarken, içinde bulunduğumuz mübarek Ramazan ayının hepimize huzurlar getirmesi dileğiyle..
