Vaktiyle bir belediye başkanı "bu işçiler grevi öğrendi ya daha buralarda başkanlık yapılmaz" demişti. Başkanın burada kastettiği elbette işçinin tabii hakkı değildi. Belli ki başkan zırt pırt bu hakkın suistimal edilmesinden korkuyordu.
Aradan yıllar geçti . 2013 Türkiye'sinde artık insanlar oturdukları yerden yapıyorlar eylemlerini. Falanca doktor,filanca memur ,şu öğretmen ,şu bilmem ne şöyle yaptı böyle yaptı diye açıyorlar telefonu yumuyorlar gözlerini. O gün canları neye sıkılmışsa,moralleri neden bozuksa anlatıyorlar telefonun diğer ucundakine..
Dünyanın hiçbir ülkesinde olmayan bu şikayet telefonu uygulaması bizim en büyük buluşumuz. Bu konuda ne kadar övünsek azdır. Öğretmene ayrı,doktora ayrı,memura ayrı,esnafa ayrı şikayet hatlarımız var. Her isteyen istediği anda yararlansın diye.
-Alo buyurun şikayet hattı.
-Karnım ağrıyor da şikayet edecem!
-Ne karnın mı? Olur mu beyefendi karnınızı nasıl şikayet edersiniz?
-Ha pardon karnımı mı dedim, karnımı değil karnımın ağrısı bahanesiyle doktoru şikayet edecem.
-Ne yaptı doktor size?
-Efendim kapıda beni bıyık altından gülerek karşılamadı.
-Allah Allah ne yaptı peki?
-Nereniz ağrıyor ?diye soru sordu.
-Ee ne var bunda?
-Efendim karnım ağrıyor ya rencide oldum. Halbuki doktor neremin ağrıdığını hemen anlamalıydı. Boşuna mı doktor olmuş şikayetçiyim.
Şimdi vay geldi o doktorun haline.
Öyle herkesi de şikayet etmeyiz. Yerine göre adam kayırırız yani. Diyelim ki bir sağlık ocağında 5 dk gecikse doktor basarız şikayeti "nerde bu doktor" diye. Ama eczaneye gittiğimizde nerede bu eczacı diye sormayız. Şikayet de etmeyiz. Eczacı önemli değildir. Dükkan açıksa ve kalfa varsa işlem tamamdır. O versin biz içeriz. İkisinde de sözkonusu olan sağlığımızdır ama eczacının da işinin başında bulunması gerektiğini ya unuturuz ya da önemsemeyiz bile. Diploması duvarda asılı ya yeterlidir bizim için.
Çocuklarımız dünyanın en zeki öğrencileridir. Matematiği farz edelim zayıfsa sıkıntı ona matematiği öğretemeyen öğretmenindedir. Çeviririz numarayı basarız şikayeti. Benim oğlan böyle zeki şöyle zeki poh pohlarını da ekleyerek süslü bir edebiyatla işi bitiririz.
Evde hergün çocuklarımıza bağırırız çağırırız,hatta şu okul bir açılsa da kurtulsak diyen annelerimiz de vardır. Kendi çocuğumuzdan şikayet eden biz,çocuğumuza (çocuğumuzun durmak bilmeyen yaramazlıklarından dolayı)bağırmak zorunda kalan öğretmenden şikayetçi olan yine biz.
Kimse bizden iyi bilemez ,kimse bize ters bakamaz. Devletin memuruysa hele basarız fırçayı. Hangi çağda yaşıyoruz? Olmadı şikayet ederiz. Memur ya uğraşsın dursun.
Kadının biri Erzurumda eski numune hastanesinin acil kapısından içeri girer. İçeri zaten ana baba günüdür. Tevafuk o gün trafik kazasında yaralı olanlara müdahale edilmektedir. Tam o sırada kendine bir yer bulur .Nöbetçi doktorlardan biri "buyur teyze ne şikayetiniz var?"dediğinde tarihi cevabı yapıştırır "heç dedim bi tansiyonumu ölçtirim" . Geçerken uğradım muhabbeti yani. Ee şimdi gel de bu vatandaşa acil kavramının içeriğini anlat. Alimallah çevirirse 3 haneyi yandın?
Şikayet edenler her ne hikmetse kimliksiz yaparlar bu işi. Şikayet edilen bellidir ama kim şikayet etmiştir o belli değildir. Zaten önemli de değildir.
Ben herzaman söylerim özgürlük bir yere kadar. Bizler maalesef her şeyi abartan bir milletiz. Şikayet hatları "bana ekmek göndermedi şikayetçiyim " fikrini esas alır komikliğe kadar düştü maalesef ."Her zaman her bakımdan müşteri haklıdır" düşüncesiyle hareket eden tüketici bir millet olduk resmen. Kamu görevlisi kimse tüket gitsin. Yazık çook yazık. Ben de bu zihniyetten ŞİKAYETÇİYİM. Ama kime nasıl müracaat edecem bilen söylesin lütfen.
ŞÜKRÜPAŞA ERZURUM'UN YETİM MAHALLESİ Mİ?
Allah aşkına şehrin diğer yerlerini bilmem ama arabanızla birgün Şükrüpaşa'ya doğru bir yol alın. Yollar bu kadar mı bozuk olur? Erzurum'un tüm köstebekleri resmen buraya taşınmış. Sayın Ali KORKUT'a sesleniyorum lütfen bu sorunu acilen çözün.
