Yâr benden istemiş bir tek hatıra
Gözlerimden yaş vereyim götürün
Sevgi ifadesi sığmaz satıra
Defterimi boş vereyim götürün
Ne dediyse boyun eğdim şartına
Dinmedi ki başımdaki fırtına
Tüm dertleri yüklenecek sırtına
Taşıyacak baş vereyim götürün
Yel estikçe eşiklere serildim
Öldüm öldüm yeni baştan dirildim
Kim ne bilsin yaşamaktan yoruldum
Mezarımdan taş vereyim götürün
10 Aralık 2006 Erzurumlu büyük Ozan Yaşar Reyhani'nin hayata veda ettiği gün. Ölüm yıl dönümü münasebetiyle Erzurum Büyükşehir Belediyesi Kültür Dairesi Başkanlığınca bir anma toplantısı gerçekleştirilmekte. Ozanların katılımi ile gerçekleştirilecek anma gecesine kendisini yakından tanıyan ve ozanlık gücünü bilen biri olarak geceye konuşmacı olarak davet edildim. Nazik davete teşekkür ediyorum. Mazeretim nedeniyle geceye katılamamaktan ve bu büyük Ozanımız'ın sanatından ve mükemmel şiir ve deyişlerini sunamamaktan üzgünüm.Türk ozanlık geleneğine ve halk kültürümüze önemli değerde katkılar sağlayan ve Ozanlık alanında farkındalık oluşturan Erzurum'un ve ülkemizin bir değeri ve bir büyük Ozanı Âşık Yaşar Reyhani'ye ait lirik bir şiiri ve yine divan tarzında bir şiiri ile kendisini bir kez daha hayırla ve minnetle yâd ediyorum, rahmetle anıyorum.
Ey rüzigâr gider isen canâna söyle beni
Onda merhamet mevcuttur yakmasın böyle beni
Ben bu aşka uğrayalı bana Mecnun dediler
Ben nasıl Mecnu'num bilmem aramaz Leylâ beni
Ben de hep düşündüm bu dünyada bir han olmayı
Hiç aklıma getirmedim bir kabristan olmayı
İstemem sensiz efendim tahta sultan olmayı
Gider isen yâr yanına hep böyle şöyle beni
Reyhani'yim aşka düştüm gözlerim yaşta benim
Eremedim muradına gönlüm telaşta benim
Ne dizimde kuvvet kaldı, ne aklım başta benim
Düşkünüm kapına geldim al kabul eyle beni
