Hayatınızda hayata öfkeniz olmuştur mutlaka!
Siyasetin şirazesi kaydığında…
Emeğinizi ananızın ak sütü gibi ememediğinizde…
Bir şeyler söylemek isteyip de diliniz dönmediğinde…
Ve illa ki yürek işinde…
Kesinlikle tükürdüğünüz olmuştur hayatın yüzüne!..
Evet, yürek işi!
Bugün bırakılım siyaseti; medeniyeti, cinsiyeti, haysiyeti, yengiyi ya da yenilgiyi!
Yolsuzluklar, hırsızlıklar da şöyle dursun hele!
Bölmeyi, çıkartmayı; fikri fikirle çarpmayı, herkesi aynı düşünce altında toplamayı erteleyelim beş dakika!
Bırakalım hayatın matematiğini, geometrisini!
Nasılsa, iki kere iki her zaman dört ediyor; iç açıların toplamı da yüz seksendir, diyorlar mektep sıralarında!
Bugün hep birlikte bir göz atalım gönül bahçesine…
Menekşeleriniz ne alemde!
Peki, güllerinizin suyunu verdiniz mi?
Kuşbaz olmasanız da bir kuşunuz olmuştur kesinlikle!
Bülbül, güvencin ya da serçe…
İlk aşkınız… Yani, dizleri yaralı oğlan; ya da saçı saçaklı, sümüklü kız nerede şimdi!
Anlıyor musunuz geçmişteki sizi?
Sanıyorum anıyorsunuzdur yaşamanızın o günkü merkezini!
Ben yağmurda yürümeyi severim; ama yalnız değil ha!
Sevdiğimle aynı şemsiye altında kol kola!
Adımlarımızı aynı atarken, kalplerimiz de aynı olmalı; iki kalp aynı anda aynı hecelerle vurmalı.
Sanmayın ki sap geldik saman gidiyoruz.
Vurduğu da oldu durduğu da!
Neyi paylaşamıyor bu insanoğlu insan!
Keşke bir Ermeni kızına âşık olsam; keşke bir Kürt güzelinin ardında koşarken kana kana ağlasam!
İster tesettürlü olsun, isterse fütursuzca sergilesin güzelliğini kem olmayan gözlere!
İster imanlı olsun, ister imansız!
Yeter ki amansız bir sevdayla seveyim onu!
Aşktan öte ne var ki!
Neyi paylaşamıyor bu insanoğlu insan!
Şimdi, kimse kaldırıp bana yaşam gerçeklerinin imasını yapmasın!
Görebiliyorlarsa kalbin simasını anlatsınlar bana!
Her şey hikâye kardeşim!
Bir kez doğup, bir kez yaşıyor her can.
Petrol!
Gaz!
Para!
Sınır!
Solda sıfır kalır insan olana!
Biraz ekmek, biraz su; bir de sevdiğinle birlikte tatlı bir uyku, cennet yoluna çıkmaz mı?
Yazık!
Bunu hâlâ anlayamadık!
Kalpler tamamen kapalı!
Elbette “aşk karın doyurmaz,” diyenler olacaktır!
Buna ne şüphe!
Biz de biliyoruz karın doyurmadığını; ama hayatı doyurur, hayatı!...