Gazeteci Nurullah Pala yazdı
Cuma akşamı Türkiye-Ermenistan ile karşılaştı. Bugüne kadar Ay-yıldızlıların maçlarını nefeslerimizi tutarak izledik. Dünya Kupasında üçüncülük müsabakası, Avrupa Şampiyonası’nda yarı final gördü bu gözler…
Ama hiç Cuma gecesi kadar heyecanlanmamıştım.
Nedeni rakibin Ermenistan olması…
***
Spor sahadaki en büyük birleştiricidir.
Ama rakibin adının Ermenistan olması bile bizi irite etmeye yetiyor da artıyor da…
***
Ne yalan söyleyelim Ermeniler bizi sevmiyor, biz de onları…
Bunu dünyada bilmeyen yok…
Onlar soykırımın alasını yaptılar.
Günahsız atalarımıza soykırım yaptılar.
Ama saç ekmeği gibi hep üste çıkmaya çalışıyorlar.
Tabi batı da buna alet oluyor.
***
Biz ekran başında heyecan yaptıkça, sahadaki futbolcu kardeşlerimizin elleri ayakları birbirine dolandı.
Kimin ne oynadığı belli değil.
Takım oyunu diye bir şey yoktu sahada…
***
Biz boşuna ekran başında üstümüzü başımızı yırttık.
Saçımızı yolduk.
Onlar sahada bildiklerini okumaya devam etti.
***
Bırakın maçın 1-1 bitmesini, Ermenilerden gol yemek bile bizim için zuldür, zul…
Tabi ki, bu futbol yenmek de var yenilmek de beraberlikte…
Ancak Ermenistan’ın yeneceksin kendi evinde hem de eze eze…
Yani sahada Ay-yıldızlı armayı göğsünde taşıyan futbolcular yüreğini ortaya koyacaktı.
Koyamadılar o yüreği ortaya…
İnanın kaleci Mert’in o yüzündeki isyan aslında gecenin özetiydi.
***
Artık o ayıbı temizleyecek olan da aslında bu futbolcular.
Ayıbı temizlemenin yolu da direk Avrupa Şampiyonasına grup şampiyonu olarak gitmektir.
Bunun haricinde artık hiçbir şey kesmez Türk Milletini…
***
Benim anlamadığım konu şu:
Bir ülkenin futbol milli takımının iskeleti hep vardır.
O iskelet üzerinden yürür teknik adamlar.
Bizde durum çok farklı her ayrı milli maça ayrı ayrı kadrolar çıkarılıyor.
Değişik yüzde futbolcular görüyoruz sahada…
Oysa istikrarı yakalayan Milli takımlara bakın hepsinin kadrosu bellidir.
Hatta bir çok ülkenin milli takımın ilk onbirini gözümüzü kırpamadan sayabiliriz.
***
Ya! İki tip milli takım kadrosu vardır yer yüzünde.
Ya klasik bir oyuncu kadrosunu barındırır ülkeler ya da teknik adamlar o anki futbolcuların form durumlarına göre milli takımlara oyuncu davet ederler.
***
Eğer ikinci şıktan yola çıkarsak, bugün Eyüpspor’u Caner Erkin tek başına zirvede tutuyor.
Tecrübesi süper.
Niçin alınmaz milli takıma.
Cenk Özkaçar’dan sol bek yaratmaya çalışıyoruz.
Cenk’in sol bek olması için yüz fırın ekmek yemesi lazım.
***
Son yıllarda Burak Yılmaz’ın ardından hücum hattına iş bitirici bir oyuncu çıkaramadık.
Bu kategoriye biraz da Cenk Tosunu koyabiliriz aslında.
Bu iki oyuncudan sonra ön bölgede istikrarı yakalayamadık ülke olarak.
***
Son yıllarda forvet oynayan oyuncular ilaç olamadılar A Milli takımımıza…
Yıldıray Baştürk, Tugay Kerimoğlu, Selçuk İnan gibi oyuncuların ardından orta sahaya do oyuncu yetiştiremedik.
Gelen oyuncular dolgu malzemesi oldu adeta…
***
Hakan Çalhanoğlu, Avrupa’da takdir ettiğim bir futbolcu.
Almanya ve İtalya liglerini kasıp kavurdu.
Kavurmaya da devam ediyor.
Ama Milli takım forması altında bal yapmaz arı gibi…
***
Tabi şu an sakat ama bu durum forvet Enes Ünal içinde geçerli.
***
Eee bu durumda ne yapmak lazım.
Mauro İcardi’yi Türk yapalım sorun çözülsün dertler bitsin.
Erden Timur pekala başarabilir Arjantinli yıldızı.
Nasıl olsa ülkemize alıştı.
Ailesi de tam bir İstanbul hayranı.
***
Fenerbahçeli Melissa Vargas Filenin Sultanlarına önemli katkılar sağlıyor.
İki ay içinde Türkiye’nin Milletler Ligi ve Avrupa Şampiyonluğunda Melissa Vargas nasıl ki, büyük rol oynadıysa, Mauro İcardi de,Türk Milli takım forması ile ülkemize önemli zaferler kazandırabilir.
