Çocukluk arkadaşlarımdandı.. Kardeşim gibi severdim onu. Sessiz, efendi,ağırbaşlı biriydi. Nef-i İlkokulu birinci sınıfından Pasinler Lisesi
son sınıfına kadar beraber okumuştuk. İyi top oynardı. Ben Yamaç
Mahallesi o da Sivas Mahallesi takımlarında oynardık. Kıran kırana
maçlar yapar, sonra yine sahadan kolkola çıkar, evlerimizin yolunu
tutardık.. Ne yalan söyleyeyim, top oynaması da kendisi gibi güzeldi.
Gol de atardı ama savunmada çok daha iyiyidi. Birbirimizi çok severdik.
Pasinler'de belki de şimdi yoktur. Bizim zamanımızda okullarda 'azanlar' genelde arka sıralarda otururdu. Ona göre biz daha çok ismimizi tahtadaki 'azanlar'a
yazdırıyorduysak bile, o bize olan sevgisi yüzünden bizim gibi hep arka
sıralarda, yanımızda otururdu. Ne zamandır rahatsızlığını duyardım ama
ihmalkarlık işte, son zamanlarında göremedim kendisini. Kahretsin,
gidememiştim ziyaretine.. Ama gerek ağabeyisi Pasinler'in eski Belediye
Başkanı Bünyamin Ucun ağabeyiden ve gerekse diğer
arkadaşlarımı her görüşümde haberlerini alırdım hep. Onu da hep
sorardım, sorduklarımın içerisinde. Onu en son ayda yılda bir gittiğim
Pasinler Kaplıcası'nda görmüştüm. Yine bana karşı sevgi dolu yine
saygılıydı. Uzun süre sarılmıştık birbirimize, onu en son gördüğümde.
Demek ki onunla o çermikteki o buluşmamız meğer son görüşmemizmiş. Yine
çocukluk arkadaşlarımdan Enver Güler haberini verdi az
önce bana. Cenazesinin de kaldırıldığını söyleyerek.. Nasıl üzüldüm
bilemezsiniz. Bir anda elim ayağım tutuştu. Yerden kesildim adeta. Bir
parçam koptu gibi geldi bana. Kendisine Allahtan rahmet , kederli
ailesine de başsağlığı diliyorum. Huzur içinde yat Bümin. Biz senden memnunduk, rabbim de inşallah memnundur..
