Evet aynen böyle oldu… Geçen hafta Ankara’da yapılan Türkiye Buz Hokeyi Federasyonu seçiminde sonuç tam da buydu.
(Sanırım bu sonuç, salonda el öpenler ile köşelerinden hemşerilerine bindirenleri müthiş mutlu etmiştir.)
Tablonun özeti şu:
Seçimi kazanan Orhan Duman 104, seçimi kaybeden (aslında kaybetmeyen) Cemal Şengel 95 rey aldı.
Ankara’nın yaklaşık 140, Kocaeli’nin de 20 dolayında delegesi vardı.
Erzurum’un ise 33… Bu delegenin 31’i Cemal Şengel’e oy verdi.
Bir delege mazereti sebebiyle Ankara’ya gidemedi, öteki ise, rakip listede yer aldığı için hemşerisine oy vermedi.
YÖK
Başkanı’ndan tutunuzda, Cumhurbaşkanı Gül’ün danışmanına kadar,
Ankara’da nüfuz sahibi pek çok kimse, Orhan Duman’ın kazanması için,
adam adama markaj yaptı ve makamdan doğan hatırlarını delege üzerinde
kullandı.
Cemal Şengel’in yanında ise, ortaya yüreklerini koyan
samimi dostları vardı. Misal Ankaralı işadamı Alirıza Koç, Erzurumlu
hemşerileri ve Ankara Büyükşehir Belediyesi’nde ki kimi yetkililer gibi…
Cemal Şengel, seçimden önce bize şunu söylemişti:
“Bu
seçimin sonucu ne olur bilmem. Şayet biz seçimi kazanırsak ama Erzurum
delegesi bize oy vermemiş olursa ben kendi adıma bu seçimi kazanmış
saymam. Aksi halde biz seçimi kaybetsek de bizim delegemiz bize oy
vermişse biz kendimizi kazanmış görürüz”
Şengel’in dediği gibi oldu:
Seçimi
kaybetti ama Erzurum delegesi iki eksikle yanında yer aldı. Bu çok
önemli bir ayrıntıdır. Zira geçmiş seçimlerden biliriz hemşeri
hemşerisinin aleyhinde çalışmıştır. Neyse ki bu sefer öyle olmadı.
Delege ve birkaç gönüllü arkadaşın dışında bu şehir Cemal Şengel’e sahip çıkmadı.
Ne Bakan dert edindi, ne de vekiller…
Oysa Orhan Duman’ın arkasında müthiş bir destekçi kitlesi ve devlet erki vardı.
Erzurum böyle bir şehir işte…
Ne ölüsüne sahip çıkar, ne de sağına!
Hatırlayın
lütfen daha birkaç hafta önce aynı federasyonun başkanı Fatih Çintimar
gitsin diye kendi insanımız imza toplamamış mıydı?
Fatih ne yapmıştı ki birileri O’nun oradan uzaklaşmasını istemişlerdi.
Biz söyleyelim:
Fatih
federasyon başkanı olur olmaz kimi tosunların hortumunu kesmiş,
yağmalanan federasyona sahip çıkmıştı. Ama öz be öz kendi hemşerileri
tarafından Fatih öyle alçak iftiralara maruz kaldı ki, sonunda pes etmek
zorunda kaldı.
Önümüzdeki günlerde yüzlerce sporcu Erzurum’a
gelecek ve burada büyük bir müsabaka yapılacak. Unutmayınız ki bu,
tamamen Fatih Çintimar’ın o birkaç ay süren başkanlığının eseridir.
Erzurum’u yöneten ve Erzurum adına politika üretenlerin göremediği gerçek budur işte…
Buz
hokeyi geleceğin en parlak spor dallarından biridir. Şayet o
federasyonun başında bu şehrin bir evladı olsaydı, hem bu tesisler
çürümeye terk edilmeyecekti, hem de Erzurum’a en baba fabrikaların bile
sağlayamayacağı kazanç gelecekti.
Şimdi görün bakın ki, buz hokeyinde Erzurum’un esamesi okunacak mı?
Tamam;birilerinin yani alkışlaşmaktan avuçları parçalanan bazı marabaların üç
paralık çıkarları temin edilebilir lakin şehir olarak biz bu işi
kaybettik.
İlk bakışta Cemal Şengel ve arkadaşları kaybetmiş gibi
görünüyor değil mi, aslında durum tam tersi… Kaybeden Şengel değil,
Erzurum’dur, Erzurum’daki buz hokeyinin geleceğidir.
Kış sporlarının merkezi Erzurum ama kış sporları federasyonlarında Erzurumluya pres uygulanıyor.
Önce Kayak Federasyonu Başkanı Özer Ayık’ı yemeye çalıştılar, şimdi de Şengel’i engellediler.
Daha önce de Boks Federasyonu Başkanı hemşerimiz Eyüp Gözgeç’i hedef almışlardı.
Ne yazık ki biz böyleyiz işte…
Asla ve kat’a harici düşmana ihtiyacımız yok; fenalıkta biz bize yetiyoruz.
Cumartesi
günü seçim salonunda Orhan Duman lehine çalışan bürokrat ve
siyasetçiler açıkça kulis yapıyor, delege üzerinde baskı uyguluyordu.
Kimse bunda bir anormallik görmedi.
Fakat bizden ne bir vekil, ne bir bürokrat, ne de yerel yönetimden kimse yoktu.
Halbuki
an be an sonucu uzaktan takip ediyorlardı. Nasıl ki “Cemal kaybetti”
haberini aldılar ise, hemen öteki adayı arayıp kutladılar ve dünya aleme
bir kez daha maraba olduklarını gösterdiler.
Acı ama hakikat bu…
Haydi
sizi görelim, madem tam gaz yola çıktınız bari diğer hemşerilerimiz
Geleneksel Spor Dalları Federasyonu Başkanı Fatih İstanbulluoğlu’nu,
peşine Boks Federasyonu Başkanı Eyüp Gözgeç’i, sonra da Dağcılık
Federasyonu Başkanı Alaattin Karaca’nın da başını yiyin de rahatlayın.
Adam
ha bire elini geri çektikçe, hemşerimiz yerlere kapaklanma pahasına el
öpmeye çalışıyordu. O manzarayı gören insanlar sordular:
“Seçimi kazanan kim?”
Cevap verdiler:
“Orhan Duman!”
Adam sormaya devam etti:
“Peki büyük bir ısrar ve inatla Orhan Duman’ın elini öpmeye çalışan bu adam nereli?”
Cevap gecikmeden geldi:
“Erzurumlu”
Sonuç?
Sonuç şu:
Erzurumlu kazanmasın, gerekirse el de öperiz etek de!
Hayır…
Hiç de ağır olmadı, ne yazık ki manzara bu…
Delege
ve birkaç samimi insanı çıkarsanız, o gün o seçimde bu şehir adına söz
sahibi olanlar Cemal Şengel yani Erzurum kazansın diye parmağını bile
kıpırdatmadı.
Ankaralı Alirıza Koç, Erzurumlu kazansın diye çabaladı durdu, Erzurumlu Salih Koç, Erzurumlu kaybetsin diye kendini parçaladı.
Sonra da yakınıp duruyoruz:
Erzurum niye böyle geriye gidiyor, niye bu şehir efendi olamıyor?
Siz söyleyin bu anlayışla nasıl olacak?
