Lobi deyince ilk akla gelen şehirdir Trabzon.
Sonra Kayseri.
Gaziantep.
İçlerinde ne olur, ne biter kimse bilmez ama dışarıya karşı bir duruşları vardır.
Hepsinin de ortak özelliği ‘sahip’ çıkmalarıdır.
Bir esnafın durumu kötüye mi gidiyor hemen el atar Kayserili.
Bir yığın örnek sayarım, şehrin çıkarına anında kenetlenir, kilitlenir Trabzonlu.
“Baklava bizim” diyen Yunanlıya karşı ayaklanmadı mı Gaziantepli?
Kısacası sahip olduklarına sahip çıkmasını, değerlerini sahiplenmeyi, şehir adına bir adım atana, on adım gitmeyi çok iyi bilirler.
İşte size bir örnek… Sosyal medyada gördüm çok hoşuma gitti.
Trabzon’da yerel bir sanatçı klip çekecek, kiraladığı drone’nun parasını ödeyememiş.
“Yayınlanırsa reklamımız olur” diyen esnaf, hemen aralarında üç beş bir şeyler toplayıp sanatçının borcunu ödemiş.
Tesadüf odur ki, tam bu paylaşımı okurken, Youtube’da ‘Erzurum’da aşk başka’ gözüme takıldı.
Bir ay önce yüklenmiş.
İlk kez izledim.
Kim bu arkadaş diye Google’a sordum.
Burak Okuyucu. 36 yaşında.
Mesleği fotoğrafçı.
Sesine güvenmiş, ‘O Ses Türkiye’ yarışmasına katılmış.
Klibi izledikten sonra kendisine ulaştım, tebrik ettim.
Dakika bir, gol bir.
“Abi ben o klibi çekmek için fotoğraf makinemi sattım” deyince içim cız etti.
Nasıl ya, niye?
“Karar verdim, bu şarkıya klip çekeceğim. Sosyal medya üzerinden duyuru yaptım. Abi kimse sponsor olmadı. Cevap bile vermediler. Ben de bir öğün yola çıkmıştım. 24 – 70 ile 70 – 200 lenslerimi ve Nikon D850 makinemi neredeyse yok pahasına ağlaya ağlaya sattım…”
Belki inanmayacaksınız ama o an gözlerim doldu.
Çünkü çaresizlikten makine satmanın ne olduğunu en iyi bilenlerdenim.
Gazeteci için, fotoğrafçı için ekmek teknesidir, parmaktaki alyanstır makine.
Bin bir güçlükle alır, gözünüz gibi bakarsınız.
Yutkundum… Sonrasını Burak’tan dinledim.
“Abi, ben babamı 1993 yılında kaybettim. 94 yılında da İstanbul maceram başladı. Fotoğrafçılık yaparak ekmeğimi kazandım. Şehrimden de hiç kopmadım. Her fırsatta soluğu Erzurum’da aldım. Fotoğrafçılık gibi müziğe de merakım vardı. İmkân bulduğum her yerde şarkı, türkü okudum. Kendime de, şarkıya da inandığım için klip çekmeyi kafama koymuştum. Şehrimin tanıtımı için kendimce bir şeyler yapmak istedim. Dedim ya ağlaya ağlaya sattığım makinenin parasıyla topladım ekibi, güle güle Erzurum’a getirdim. İki gün boyunca çekim yaptık, zaten para az ekibi yedirdim, içirdim yemin ediyorum otele verecek param kalmadı. Son geceyi arabada uyuyarak geçirdim. Bak klibe giyinecek doğru düzgün kıyafetim bile yoktu. Sonuçta çektim ama. Youtube’a yükledim, ilgi de gördü. En son Erzurumspor’un maçında çalıp söylediklerini duyunca çok mutlu oldum. Müzik kanallarında yayınlanması için girişimlerde bulundum ama sadece bir kanal 70 bin TL istedi. Abi sanırım benim için bu macera bitti…”
Evet, Erzurum bitsin mi bu macera?
Gelin destek olun bitmesin.
Valilik, Büyükşehir, belediyeler, STK’lar, yeri geldiğinde mangalda kül bırakmayan federasyonlar, konfederasyonlar…
Trabzon esnafından örnek alın, hiç değilse bu kez el verin Erzurum’da aşk hep başka olsun.
Allah rahmet eylesin İbrahim Erkal’ın dediği gibi dostuna tuzak şehir olmasın.
KLİP İÇİN LİNKE TIKLAYIN
https://www.youtube.com/watch?v=UxsccMX6VtY
