Çankaya'daki yemek masasında bulunan arkadaşlarına, "Yarın Cumhuriyeti ilân edeceğiz," dedi.
Şimdi düşümde kurguluyorum.
Nasıl demiş olabilir ki!
Şevket Süreyya Aydemir'in "Tek adam" kitabının üçüncü cildinde geçen bu cümle nasıl bir inanç ve kararlılıkla söylendi acaba!
Belki de önce İsmet Paşa'nın gözlerine baktı, sonra Sinop mebusuna, sonra Milli Mücadele'de Kocaeli Grubu Kumandanı olan Halit Paşa'ya.. Rize mebusu Ekrem Bey ve Afyon mebusu Ruşen Eşref Bey,in de Gazi'nin aklından geçenleri anladıklarını sanıyorum; ya da öyle olduğunu düşlüyorum.
Mutlaka her kelimesine özen göstererek, her hecenin üzerine basarak keskin bir ifadeyle söylemiştir.
"Yarın Cumhuriyeti ilân edeceğiz!
Ve ertesi gün, yani 29 Ekim'de Mustafa Kemal'in Meclis'e sunduğu tasarı okunur. Ardından konuşmalar yapılır; ama en son ve en anlamlı konuşmayı birkaç cümle ile Antalya mebusu Rasih Hoca yapar.
"Din bakımından da en muvaffık hükümet şekli cumhuriyettir," der ve haykırır, "yaşasın cumhuriyet!."
Meclis'te bulunan herkes ayaklanır ve hep bir ağızdan haykırırlar.
"Yaşasın Cumhuriyet!."
Ve yorgun savaşçıların, yorgun topraklarında vurgun yapan düşmanları geldikleri gibi gönderen bu insanlar ülkenin adını o zaman koymuşlar.
Türkiye Cumhuriyeti.
Evet!
Kan dökerek, kanlarını verenlerin, can vererek cananlarından vazgeçenlerin sayesinde kurtulmuş ve kurulmuş bir Türkiye Cumhuriyeti var şimdi.
Ve şimdi sormak gerekiyor, yeni Türkiye, İkinci Cumhuriyet, diye kıçlarını yırtar gibi ağızlarını yırtarak haykıranlara sormak gerekiyor.
Hangi cehpede, kiminle savaştınız?
İşgalcilere "buyurun beyler, bu memleket sizin," diyenlerle hiç mücadele ettiniz mi?
Kaçınızın dedesi can verdi bu memleket için?
Kaçınızın ninesi gözlerini yollara dikerek hiç gelmeyecek yolcusunu bekledi?
Tabi şimdi mirasa konmuş hain evlatlar gibi, bırakın kanı bir damla alın teri bile dökmeden hava atıp, caka satmak kolay!
Her fırsatta Mustafa Kemal'e ve silah arkadaşlarına hakaret etmek kolay ve ne yazık ki günümüzde prim bile yapıyor!
Ne yazık ki bazı kumu binalarından T.C ibaresi utanmadan sökülüyor!
Ne yazık ki bazı kentlerde İstiklal Marşı'mızın yazılı metni ve Mustafa Kemal'in resmi çöplüklerde çıkıyor!
Ne acı ki bazı yerlerde bayrağımız yerlerde geziyor!
Peki, o bayrağın çekildiği gönder bir yerinize mi batıyor!
Aklımızı başımıza devşirelim.
Bu Cumhuriyet babamızdan kalan cumbalı ev değil ki yıkıp yenisini yapalım, arka bahçeyi de satıp cukkamıza atalım!
Değil mi yani!
