Söyleyecek ne kaldı ki!
Her şey çırılçıplak!
Artık görünmesi ayıp olan yerler ortada.
Örtmeye gerek bile duyulmuyor.
Bu coğrafyada komşularına göre biraz daha huzurlu ülke olan Türkiye Cumhuriyeti vardı!
Hatalı da olsa yasa, yasaydı. Uyan uyar, uymayan da cezasına bakardı.
Yalnız yasa mı; kasası olan da vardı; ama çoğunun şifresi namustandı!
Bu az huzur da birilerine battı.
Yaklaşık yüz yıl öncesinden kuyruk acısı olanlar, bu memleketteki yılanları kullanarak ve de kinden bir din uydurarak sinsice soktular; sonunda akıttılar zehirlerini.
Yılan dedik ya; yılan zehri önce kan basıncını düşürürmüş, sonra kas kontrolü kaybolurmuş; bir de ısırılan bedende enerji üretimi bozulurmuş!
Kanımızın basıncı düşmedi mi; gücümüz erimedi mi; enerjimiz bozulmadı mı?
Hatırlayın, Ergenekon ve Balyoz benzerlerini!
İftiraları, kumpasları hatırlayın. (şimdi de kalkmış birileri salya sümük ağlıyor; ah canım benim, çok mu acıdı!)
İşte Türkiye Cumhuriyeti de ne yazık ki bu duruma düşürüldü.
Bunu gören, bu zehri hisseden gerçek dine inananlar ve ülkesini gerçek sevenler buna karşı çıkarken, ne yazık ki omuzlarında kelle taşıyanlar bu ölüm halini alkışladılar.
Belki de geleceğe tecevüz edildiğini biliyorlardı; belki de tecavüzü kaçınılmaz gördükleri için zevk almaya baktılar!
Yapmayın, yapmayalım!
Sesimizi çıkartamıyor isek, hiç değilse bu tecavüzde ağlayalım bari!
Memleket sevdamız yoksa bile, can veren askermize, polisimize ağlayalım.
Kaybettiklerimize ve edeceklerimize göz yaşı dökelim.
Belki ağlayarak arınırız.
Belki uyuyan aklımız uyanır da; neler oluyor bize, diyerek fikriyle diklenerek direnir.
Belki Meclis açılır da görevini yapar.
Salyalarını silerek ve kan içerek sarhoş olan tecüvüzcülerden olacak hilkat garibesi, inanın herkesi çok üzecek!
Evet, acı bir tecavüz bu.
Artık aklımızı cüzdanımızdan çıkartıp, başımıza alalım.
Son günlerde CHP ve MHP'nin oyları yükseliyormuş. Yapılmayacak bir seçimde yükselse ne olur ki!
Vatan sevgisi yükselsin, yeter! (keşke seçim olsa)
Son söz olarak diyelim ki; her ev bayrak asmalı, çünkü bu şehitler her evden çıkıyor.
Ve nerede bir asker, bir polis görsek, ne olur saygıda kusur etmeyelim!
Çünkü onlar kelle koltukta görev yapıyorlar; yaparken de katlediliyorlar.
Yaşadığımız ve yaşatılan bugünlerin en canlı şahidi şehitlerimizdir, bunu unutmayalım.
