Erzurumlu Âşık Reyhân'nin kendi yaşanmışlığının özlemi üzerinden, köy çocukları olarak kendimizi bulduğumuz ve çocukluk hatıralarımızı özünde barındıran geçmişe bir yürüyüşle nostaljik köy atmosferine yeniden götürüldüğümüz bir şiiri ve deyişi...Kırsalın ve köy şartlarının oluşturtuğu doğal motiflerle örülü güzel halk şiirini, karantina altına alındığımız bu zorlu günlerde, zamanın da elvermesi nedeniyle umarım zevkle okuruz.
Bütün insanlığın ve ülkemizin bu sıkıntılı sürecinde Yunus diyor ya "Bir dağ ne kadar yüce olsa, yol onun üstünden aşar." Yine benzer bir Erzurum "tatyan" türküsünde de "Bir dağ ne kadar yüce olsa; bir kenarı yol olur" denilerek zorlu da olsa engellerin aşılacağı ümidi aşılanıyor. Aramızdan ayrılanların üzüntüsüyle umudumuzu yitirmeden sağlıkla geçirilecek güzel günlere kanat açalım.
Unutulmaz şiir ve deyişleri ile Âşık Tarzı şiirimize inkâr edilemez değerde zenginlik katan ve katkılar sağlayan çağımızın büyük ozanlarından biri de hiç tereddütsüz Reyhâni'dir. Sosyal muhtevali şiir ve deyişlerini, kendi hayatı üzerinden gözlemleyerek yaşadığı köy yaşamının kendi içinde barındırdığı toplumsal çelişkilerini ve güzeliklerini resmederek çizdiği yerel imgeler ve özgün desenlerle nakışlar büyük Ozan...
HAYÂL MEYÂL
Hayâl meyâl oldu eski zamanlar
İlk dünya gördüğüm günler olaydı
Fark etmezdi uzak ile yakınlar
Idrâk etmediğim günler olaydı
Bazen akşam olur eve gitmezdim
Hıçbir arkadaştan geri durmazdım
Çeket pantol giyinmeyi bilmezdim
Çöplüğe serdiğim günler olaydı
İnsan idim ama yine uçardım
Rahatsızdım yaramazlık saçardım
Mürsel Dede tutamazdı kaçardım
Salata çaldığım günler olaydı
O zaman girmiştik on yaşımıza
Bir acaip haller olmuştu bize
Hatun kızla gelmiş idik göz göze
Hayâl kurduğumuz günler olaydı
Bir işaret çıkmış idi al diye
Derin derin sevdâlara dal diye
Mendilini verdi doldur gel diye
Hedik doldurduğum günler olaydı
Gönül şimşek gibi çakar durmazdı
Kuvvetime Ağrı Dağı çok azdı
Gündüz tarla gece harman yormazdı
Saman savurduğum günler olaydı
Şimdi görüyorüm hep hayâl meyâl
Köyün ortasında vardı bir bakkal
Anam yirmi para verdi kibrit al
Yolda yitirdiğim günler olaydı
O gün akşama dek ağladım yandım
Eve gitsem anam dövecek sandım
Dört saat kümese girdim saklandım
Yumurta kırdığım günler olaydı
Reyhâni'yim cevlân ettim dolandım
Gâhi dalgalandım gâhi bulandım
Sanki yeni güneş doğdu uyandım
Rüyâlar gördüğüm günler olaydı
Büyük Ozana rahmet diliyorum.
